Hardmetalen eindmaten
Hardmetalen eindmaten hebben een lagere lineaire uitzettingscoëfficiënt (a = (4,2 ± 0,1) x 10-6/K („per kelvin"), tegenover voor staal a = 11,5 x 10'/K) dan staal, en een hogere hardheid (1500 HV tegenover staal 800 HV). Vooral de laatste eigenschap is, samen met de roestvastheid van hardmetaal, van grote betekenis voor de duurzaamheid. Vastgesteld is dat bij gelijke, zorgvuldige behandeling onder dezelfde omstandigheden, hardmetalen eindmaten 6 a 8 maal zolang meegaan als stalen.
Zeker is dit van belang onder agressieve omstandigheden, bij voorbeeld bij toepassing in ruimten met slijpstof. Ook bij zeer zorgvuldige behandeling moet dan toch de levensduur van stalen eindmaten in maanden worden uitgedrukt, tegen die van hardmetalen eindmaten in jaren. Dit weegt ruimschoots op tegen de hogere aanschaffingsprijs van hardmetalen eindmaten, waarvan er bovendien minder nodig zijn omdat – binnen de grenzen van het vakmanschap ter zake – er naar hartelust mee gecombineerd kan worden zonder risico van beschadiging van de meetvlakken.
Zijn bij stalen eindmaten sets van 112 stuks gebruikelijk, bij hardmetalen eindmaten kan men goed uit de voeten met sets van 32 of 47 stuks. Dit zijn zelfs populaire, veel verkochte sets.
Het overstappen van staal op hardmetaal kan dus samengaan met een reductie van het aantal eindmaten, en dus met een overeenkomstige reductie van de aanschaffingsprijs en de kalibratiekosten. De laatste komen bovendien minder vaak terug.
Omdat hardmetalen eindmaten bij een meting minder worden ingedrukt dan stalen, en ook omdat daardoor de indrukkende taster anders vervormt, verdient het aanbeveling de ene soort niet te gebruiken voor de kalibratie van de andere.
Vorige pagina